9 Kasım 2008

yedi cüceler


ablamla oynardık, babaannemlerin eski evinde elektrikler kesilince. "oo" diye başlar, "yedi cüceler, sizde her renk bulunur mu, sizde "?" var mı?". eller uzatılmış parmaklar tek tek sayılır rengi bulan bir parmak kıvırır. tüm parmakları biten kazanır. süt mavisi diye bir renk o zamandan kalmadır hayatımda. şimdi yeğenimle oynuyoruz. "yedi cüceleri sayalım mı teyzesii!", melodiyi aynen söylüyor ama "oo yedi cüceler" artık "on yedi cüceler" oldu. "oo" manasız geldi.

pazar geceleri

pazar gecelerini sevmiyorum. bütün haftasonu ödevini yapmamış küçük kız huzursuzluğu var üzerimde. can'ımın içi uzanmış lost seyrediyor; bense yapmam gereken onca iş arasında uzun zamandır yapmak istediğim şeyi yapıyorum. teşekkürler kötü kız.